Czy naprawdę nie ma pojęcia, dlaczego coś się skończyło?

Kobieta może znieść tylko tyle, zanim w końcu będzie musiała rzucić palenie ...

Uważam to za zabawne, gdy mężczyzna się zamyka, przestaje być konsekwentny w swoich pierwotnych działaniach, nie dzwoni ani nie pisze tak dużo i ma problemy z umawianiem czasu na randki z nami, ale wtedy nie mogę zrozumieć, dlaczego jesteśmy zdenerwowani i emocjonalni odciągnąć. Poważnie?!

Wtedy, zamiast ciężko pracować nad naprawianiem rzeczy - kiedy wie, że jesteśmy nieszczęśliwi - czas i randki wysokiej jakości stają się przestarzałe, a on mniej (lub wcale) wspiera nasze życie, kiedy go potrzebujemy. Wspaniały. Nawet przy całym swoim braku działań, które sprawiają, że czujemy się bezpieczni emocjonalnie, nadal będzie myślał, że chcemy być z nim w związku, odwróci się i będzie zaskoczony, gdy w końcu skończymy. Czy ty żartujesz?

Panie, dlaczego zapominamy, że odpowiedni dla nas facet zawsze będzie ciężko pracował, aby zatrzymać nas w swoim życiu? Nie powie nam jak pobity rekord, że nas kocha, będzie ciężko pracował, aby pokazać nam swoje znaczące działania.

Facet, który naprawdę nas troszczy się i kocha, nie będzie czekał, aż będziemy sfrustrowani, zaniepokojeni, zdenerwowani lub wściekli, zanim spróbuje sprawić, byśmy poczuli się wyjątkowi i docenieni. Będzie konsekwentnie pokazywał, jak się czuje, abyśmy się nim nie zniechęcali. Facet, który chce nas w swoim życiu „długo i szczęśliwie”, sprawi, że każdego dnia (lub prawie codziennie) będziemy czuć się wyjątkowi, doceniani i doceniani.

Miłość nie powinna być jakąś wielką grą w zgadywanie - zastanawianie się lub kwestionowanie, czy facet jest z tobą z właściwych powodów. Żadna kobieta nie lubi wystawiać swoich uczuć - nie mówiąc już o sercu - na szali, aby później dowiedzieć się, że facet, z którym chce być, nie czuje tego samego. Lub nie jest emocjonalnie dostępny. Albo nie jest w stanie być człowiekiem, za jakiego się pierwszy przedstawił - powodując emocjonalne odłączenie.

Kiedy kobieta zaczyna czuć się oderwana od mężczyzny, przed zakończeniem związku zazwyczaj próbuje wiele razy przekazać, jak się czuje. Czasami próba omówienia jego oczywistego braku działań, które teraz pokazuje (i być może od jakiegoś czasu) zacznie być męcząca, zwłaszcza gdy nie ma zmiany.

Mężczyźni, wasze czyny nas nie zaskakują - nie jesteśmy idiotami - jednak są naprawdę irytujące ....

Dlaczego mielibyśmy ciągle tłumaczyć człowiekowi, który twierdzi, że nas kocha, wszystko, co wie, że robi, aby nas odepchnąć? Mówię to, ponieważ wszyscy wiemy, kiedy jesteśmy zdenerwowani i zamknęliśmy się emocjonalnie. Może na początku nie wiemy dokładnie, dlaczego, ale zachowajmy to naprawdę, zwykle tak jest. Różnica między większością mężczyzn i kobiet polega na tym, że mężczyźni decydują się nie komunikować, ale w pełni wyrażają to, co czują poprzez swoje działania.

To ciekawe, jak niektórzy mężczyźni śmiało stwierdzą, że nie są imbecylami, kiedy poprosisz ich o zrobienie czegoś - obowiązek, zadanie lub zlecenie - jednak ten sam typ mężczyzny będzie zachowywał się tak, jakby nie miał pojęcia, dlaczego emocjonalnie się wycofałeś. wyraźnie sami wznieśli emocjonalne ściany. Hmm ...

Działania rodzą działania. Jeśli facet nie czuje potrzeby, aby uczynić nas ważnymi w swoim życiu, dlaczego mielibyśmy nadal czynić go ważnym w naszym życiu?

Jeden facet, z którym się spotykałem, był oczywiście wspaniały na początkowych etapach naszego związku. Zasadniczo, jak wszyscy faceci, aby zdobyć miłość kobiety na swoją korzyść.

Ten facet był świetnym słuchaczem, zadawał właściwe pytania, był bardzo uważny, wspierający, rozważny i rozważny. Byliśmy kompatybilni - myślałem - dopóki jego „przedstawiciel” - facet, którego pokazuje dla mnie (po to, bym go polubił) - zaczął znikać i pojawiła się prawdziwa wersja jego osoby.

W miarę jak kontynuowaliśmy randki, jego romantyczne gesty zmieniły się z konsekwentnych na występujące tylko wtedy, gdy wiedział, że jestem na niego zła ...

Wciąż zaskakuje mnie, że mężczyźni zdają się nie zdawać sobie sprawy, że kiedy zaczynają od poświęcenia dużej ilości energii, czasu i myśli, aby nas przyciągnąć, a potem przestają lub decydują się nie próbować tak mocno, najwyraźniej coś jest nie tak. Jego działania w tym celu spowodują, że poczujemy się emocjonalnie odłączeni.

Nie zrozum mnie źle, nie mówię, że sposób, w jaki facet romansuje z nami na początku, powinien być dokładnie taki sam rok później, jednak nie powinno to być pełne sto osiemdziesiąt - niewielka zmiana to jedno, całkowita zmiana pokazuje, że go to nie obchodzi.

Żadna kobieta nie lubi czuć się ważna i doceniana, a potem tygodnie, miesiące czy lata później - jednorazowe lub niegodne męskiego wysiłku. Yikes!

Ten facet przeszedł od sprawiania, że ​​czuję się niezwykle ważny w jego życiu, do sprawiania, żebym czuł się jak każdy i wszystko było ważniejsze ode mnie. Jego była żona była na pierwszym miejscu, jego praca była na pierwszym miejscu, jego kariera była na pierwszym miejscu, jego problemy (a miał dużo), jego rodzina była na pierwszym miejscu, a jego zwierzak był na pierwszym miejscu. Najwyraźniej dał mi do zrozumienia, że ​​nie jestem priorytetem, nigdy tego nie mówiąc. Był jeszcze bardziej zaniepokojony uczuciem swojej byłej żony niż moim.

Ponieważ jestem komunikatorem, wyrażałem swoje obawy, a on zachowywał się tak, jakbym wyobrażał sobie, co czuję i dystans, jaki tworzy. Nasz związek pozostawił mnie emocjonalnie niepewny. Zamiast okłamywać siebie, że nadal jest świetnie, zdecydowałem się zakończyć.

Dlaczego miałbym chcieć przebywać z facetem, który nagle wydaje się nie być dla mnie kimś ważnym lub priorytetem w jego życiu? - czyny mówią znacznie głośniej niż słowa, a jego czyny były poniżej przeciętnych i szczerze mówiąc rozczarowujące.

Ten facet przeszedł od planowania spotkania ze mną, znajdowania idealnego bukietu kwiatów i projektowania idealnych randek, a także ciężkiej pracy, aby nasz związek był ważny i wyjątkowy - do stania się mężczyzną, z którym nie mogłem już usprawiedliwić randkowania. A może to było jego prawdziwe ja, którego byłem zbyt ślepy, by zobaczyć.

Zmienił (dość szybko) to, jak mi się początkowo przedstawił, i ujawnił tę drugą - niezbyt pociągającą stronę. Stał się facetem, który przez większość czasu był zmęczony, zajęty i zestresowany. Zredukował planowanie randek, a także planowanie wcześniejszego spotkania ze mną. Kiedy miał wolne weekendy, nie byłem priorytetem - planował inne rzeczy, zanim zapytał, czy jestem wolny. A wszystko to przejawiało się w jego braku romantycznych gestów - kwiaty i prezenty, które okresowo dawał, wydawały się, jakby dawał je, by zyskać uznanie, ale brakowało im prawdziwego wysiłku.

Odkąd komunikacja stała się projektem, tak samo rozwinęła się nasza relacja.

Zamiast dojrzałej dyskusji ze mną o rzeczach, które go zdenerwowały, internalizował swoje emocje, aż eksplodował - nie biorąc odpowiedzialności za własne czyny. Nie komunikował się, a zamiast tego odsunął się i stał się zdystansowany do tego stopnia, że ​​skończyłem.

Kiedy zakończyłem związek, ten facet „zachowywał się” zakłopotany, mówiąc mi, że wiedział, że to się stanie, ale nie rozumiał dlaczego. Naprawdę?! Czego się spodziewał ?? Nie jestem wycieraczką i nie będę tolerować bycia traktowanym jak ktoś. Nie cenił mnie, kiedy mnie miał, więc nadszedł czas, aby przejść dalej.

Decyzja o zakończeniu związku z mężczyzną zwykle nie jest podejmowana z przymrużeniem oka. Myślę o rzeczach z trzeźwą głową i staram się trzymać z dala od emocji najlepiej, jak potrafię, ale czasami ta metoda nie zawsze jest łatwa. Szczególnie, gdy facet bezsprzecznie (czy chce to przyznać) daje mi możliwość zakończenia rzeczy.

Panie, facet, który nie ma pojęcia, kiedy kończysz z nim związek, to facet, który nie był tak naprawdę obecny. Jesteś nagrodą, a facet, który to widzi, nie pozwoli tobie ani twojemu związkowi prześlizgnąć się między palcami. Będzie nie tylko świadomy, ale poruszy niebo i ziemię, aby was chronić.