9 rzeczy do zapamiętania, gdy ktoś, kogo kochasz, jest uzależniony

Nielegalne używanie narkotyków może szybko doprowadzić do ślepego zaułka dla uzależnionych i ich bliskich. | Źródło

Kiedy zdasz sobie sprawę, że ukochana osoba ma problem

Czasami wchodzisz w związek z kimś, kto jest uzależniony. Słyszysz klasyczne „Mogę przestać w każdej chwili” lub „Ja tylko (wstaw nałóg) w weekendy”. Czasami możesz nawet nie zdawać sobie sprawy, że na początku mają problem. Innym razem możesz na początku nie zdawać sobie sprawy z głębi problemu, ponieważ czasami uzależnieni mogą bardzo dobrze ukryć swoje nawyki. Jednak czasami możesz być w związku z kimś, kto z czasem rozwinie nawyk.

Po odkryciu nałogu (lub głębokości uzależnienia) wiele rzeczy przejdzie przez twój umysł. Jedną z największych rzeczy, które dotykają bliskich osób uzależnionych, jest poczucie zdrady, ponieważ zdajesz sobie sprawę, że ich słowu nie można ufać. Świadomość, że były kłamstwa i rzeczy ukryte przed tobą, jest ogromnym ciosem w serce. Jest kilka bardzo ważnych rzeczy, o których należy pamiętać, analizując rzeczywistość nałogu i zaczynając dokonywać wyborów w swoim życiu.

1. Przyjmuj obietnice za dobrą monetę

Gdy zdasz sobie sprawę, że masz do czynienia z uzależnionym, zaczniesz ponownie zgadywać wszystko, co mówią. Uzależnieni są znani z łamania obietnic, więc znajdź równowagę między pociąganiem ich do odpowiedzialności za swoje obietnice, a jednocześnie pamiętaj, że wszystko, co obiecane, prawdopodobnie nie dojdzie do skutku, przynajmniej nie w tym momencie.

2. Zdefiniuj dopuszczalne granice

Wiedząc, że uzależniony nie zmieni się, jeśli nie będzie tego chciał, bardzo ważne jest, abyś wyznaczył własne granice tego, co jest dla ciebie do przyjęcia. Może to oznaczać, że nie mogą przebywać w domu, gdy używają, lub nie chcesz z nimi rozmawiać, gdy są naćpanym. Istnieje wiele odmian granic, które mogą mieć zastosowanie, w zależności od konkretnych okoliczności. Ważną kwestią jest tutaj ustalenie granic tego, co zaakceptujesz, i nie wycofywanie się z nich. Nie pozwalaj uzależnionemu na słodkie gadanie, tyranizowanie lub wywieranie presji na zmianę zdania.

3. Zastosuj mentalność „pokazuj nie mów”

Kiedy zaczniesz wyznaczać granice z uzależnionym, często obiecują, mówiąc, że przestaną używać, lub będą składać inne obietnice rzeczy, które zrobią, aby udowodnić, że przepraszają za to, co zrobili. Trzymaj się mocno z mentalnością „pokaż mi, nie mów mi” - oni muszą udowodnić zmiany, a nie tylko powiedzieć ci, że się zmienią. Słowa niewiele znaczą, zwłaszcza gdy ktoś ma udokumentowaną historię nieuczciwości.

4. Nie daj się wciągnąć w zmienność

Wielu uzależnionych ma skłonność do kłótni, zwłaszcza gdy widzą, że wyznaczasz granice i nie chcesz zaakceptować ich nałogu. Niektóre substancje same w sobie irytują użytkowników. Uświadom sobie, że jeśli znajdziesz się w kłótni, nie możesz wygrać kłótni, a złość często się eskaluje. Pozbądź się wiatru z żagli, odmawiając kłótni. Jeśli uzależniony obarcza cię winą lub próbuje powiedzieć, że ci na nim nie zależy, czasami lepiej jest po prostu położyć temu kres i odejść, zamiast się kłócić i próbować udowodnić, że naprawdę ci zależy. Nie pozwól argumentowi na eskalację. Odpuść sobie. Nie oznacza to również, że powinieneś znosić nadużycia; po prostu nie pozwól im wciągnąć cię w wir gniewu. Jeśli kiedykolwiek podejrzewasz, że może dojść do przemocy fizycznej, nie wahaj się zadzwonić pod numer 911.

5. Zrozum, że nie możesz wymusić zmian

Uzależniony nie zrezygnuje z nałogu pod presją bliskich. Ostatecznie uzależnieni otrzymają pomoc, gdy będą dobrzy i gotowi do pomocy; często presja ze strony przyjaciół i rodziny, którzy chcą dobrze, może prowadzić do tego, że uzależniony izoluje się od tych, którzy kochają go najbardziej, po prostu po to, by nie czuć się „zrzędą”. Jeśli nie są gotowi, nie są gotowi.

6. Postaw siebie (i dzieci) jako priorytet

Jest to szczególnie ważne, gdy w grę wchodzą dzieci - nigdy nie pozwalaj sobie lub swoim dzieciom być maltretowanym, narażać się na działanie szkodliwych chemikaliów, toksycznych zapachów lub jakichkolwiek przebiegłych osób, które mogą się w pobliżu. Twoje bezpieczeństwo i dobre samopoczucie są najważniejsze. Tutaj pojawiają się granice. Powiedz uzależnionemu, że jeśli nalega na używanie, musi to zrobić gdzie indziej.

7. Nie włączaj

Kiedy kogoś kochasz, bardzo trudno jest nieświadomie nie stać się bodźcem. Jeśli proszą o pieniądze, nie dawaj im pieniędzy za darmo. Lepiej jest kupić im posiłek lub zatankować samochód, niż dać gotówkę na leki. Nie pomagaj im ukrywać wpadek. Uczyń ich odpowiedzialnymi za swoje błędy. Choć może to być trudne, nie próbuj wkraczać i „naprawiać” problemu, który spowodował. Boli widok upadku ukochanej osoby, ale na dłuższą metę krzywdzisz ją bardziej, pozwalając, by jej destrukcyjne zachowanie nadal szkodziło jemu i tobie.

8. Podejmuj zdecydowane decyzje - i trzymaj się ich

Stanie na swoim miejscu może być bardzo trudne, szczególnie jeśli byłeś maltretowany przez uzależnionego. Bardzo ważne jest, aby podejmować decyzje i trzymać się ich. Określ, jak bardzo jesteś gotów pomóc uzależnionemu dojść do siebie. Czy chcesz iść do grup wsparcia? Czy chcesz pomóc im odtruć fizycznie i psychicznie? Czy jesteś w stanie poradzić sobie z wypłatami, które towarzyszą procesowi czyszczenia? A przede wszystkim musisz określić, w którym momencie odejdziesz. Musisz być bardzo jasny w tych punktach, a kiedy już podejmiesz niezbędne decyzje, trzymaj się ich, tak mocno, jak to tylko możliwe.

9. Zrozum, że czasami zmiana jest niemożliwa

Bez względu na to, jak bardzo kogoś kochasz i bez względu na to, jak bardzo możesz pomóc tej osobie, bez względu na to, jak bardzo się starasz, ostatecznie decyzja o stanie się czystym należy do uzależnionego. Czasami, bez względu na wszystko, nie chcą lub nie mogą stać się czyści. W tym momencie musisz zdecydować, czy Ty i Twoja rodzina powinniście nadal płacić cenę za kogoś, kto nie chce się zmieniać. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że nawet jeśli musisz odejść od związku, nigdy nie twoja wina, że ktoś wybrał uzależnienie od rodziny i bliskich. Pamiętaj, że to była ich decyzja i zrobiłeś wszystko, co mogłeś, aby pomóc, ale dla własnego bezpieczeństwa - i zdrowego rozsądku - czasami jedynym rozwiązaniem jest odejście, bez względu na to, jak trudne może to być.