Jak być lepszym przyjacielem osoby dorosłej z zespołem Aspergersa, czyli autyzmem wysoko funkcjonującym

Czasami osoby z zespołem Aspergera chciałyby przestać Cię ugościć i zrelaksować

Aby przedstawić choćby rozsądny pozór normalności, wiele osób z jakimkolwiek stopniem autyzmu w ogóle, nawet ci z nas, którzy są określani jako dobrze funkcjonujący, muszą zapamiętać setki reguł społecznych. Nie skończyliśmy nawet wtedy; nadal musimy zapamiętywać, co oznaczają wyrażenia na twoich twarzach i ćwiczyć przed lustrami, abyśmy mogli je zakryć, kiedy się z tobą komunikujemy. My, Aspies, musimy również spróbować rozszyfrować podpowiedzi, aluzje, podteksty i pasywno-agresywne próby modyfikacji zachowania, których wielu ludzi używa zamiast zwykłej mowy.

Podczas gdy robimy to wszystko, możemy również próbować symulować normalny kontakt wzrokowy, aby zapewnić innym ludziom komfort i upewnić się, że nie myślą, że jesteśmy podstępni, kłamiemy lub nie możemy na nas polegać na podstawie tego, na co patrzymy lub nie patrzymy na ich twarzach i jak to robimy. Przez cały czas martwimy się, czy ludzie źle zinterpretują to, co mówimy. Wiele Aspirów martwi się tak bardzo, że koncentracja niezbędna do robienia wszystkich innych rzeczy jest nieco nieuchwytna.

Wydaje się, że większość ludzi przywiązuje większą wagę do mowy ciała, mimiki i wyglądu fizycznego niż słów lub czynów, jeśli chodzi o to, co myślą, że dana osoba mówi i co myślą o charakterze tej osoby. Większość ludzi ma wiele warunków, które wymagają spełnienia, wiele zasad, których wymagają, aby ich przestrzegać, i jest wiele do zrobienia, aby komunikować się z nimi bez denerwowania ich. Mogą łatwo stać się niestabilni i przeprowadzać werbalne ataki lub formować intensywne negatywne opinie na nasz temat, jeśli popełnimy choćby niewielki błąd w komunikacji. Komunikowanie się z dorosłymi bez autyzmu wymaga od wielu osób ze spektrum autyzmu prawie ciągłego chodzenia po skorupkach jaj.

Wiele osób z wysoko funkcjonującym autyzmem lub zespołem Aspergera spędza większość czasu w Twojej obecności, wykonując trudne i męczące czynności, aby dostosować się do Ciebie. Większość ludzi zauważa potknięcia tylko wtedy, gdy zawodzą nas wspomnienia i zapominamy, jak poprawnie wyrazić zdanie lub wybrać niewłaściwe, lub gdy reagujemy na to, co powiedzieli, a nie na to, co mieli na myśli.

Jak możesz sobie wyobrazić, wszystko to sprawia, że ​​osoby z autyzmem mają bardzo trudne relacje. Ludzie z nawet najlepiej funkcjonującymi formami prawie nigdy nie mają okazji po prostu odpocząć i dobrze się bawić, gdy w pobliżu są inni ludzie. Gdyby ci z nas na widmie działali i mówili w sposób logiczny i normalny dla nas, ogromna większość ludzi nigdy nie poświęciłaby czasu ani wysiłku, aby nas poznać, a nawet mogłaby nawet przestać się z nami kontaktować. Czasami jest to dla nas po prostu za dużo pracy, ponieważ wciąż musimy zrobić wszystko, co trzeba.

Jeśli kochasz kogoś, kto ma ZA lub zależy Ci na kimś, kto ma ZA, proszę o przeczytanie i rozważenie kilku kompromisów i bardzo łatwego dostosowania się do naszych różnic. Przy niewielkim wysiłku możesz uczynić życie tej osoby, na której Ci zależy, łatwiejszym i mniej stresującym. Możesz poprawić swój związek, zmieniając od czasu do czasu tylko kilka nawyków, aby Twój przyjaciel lub członek rodziny mógł czasami po prostu się zrelaksować i być sobą. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak dogadywać się z dobrze funkcjonującymi osobami z autyzmem, znalazłeś świetne miejsce na rozpoczęcie.

ZRZECZENIE SIĘ

OŚWIADCZENIE: Nie jestem licencjonowanym terapeutą ani żadnym lekarzem. Jestem po prostu osobą, która ma zespół Aspergera, inne określenie wysoko funkcjonującego autyzmu. Celem tej strony jest przedstawienie osobom, które chcą dowiedzieć się więcej o ZA na poziomie osobistym - aby pomóc im zrozumieć, jak to jest mieć zaburzenie ze spektrum. Żadna z sugestii na tej stronie nie ma na celu zastąpienia porady profesjonalisty.

Przestań podpowiadać i używać podtekstów

Spróbuj pomyśleć o tym, co mówisz, zanim to powiesz. Czy masz na myśli dokładnie to, co oznaczają słowa według słownika, czy też próbujesz powiedzieć coś więcej, niż mówią same proste słowa? Jeśli próbujesz zmienić zachowanie osoby bez bezpośredniego zadawania jej słowami, dajesz aluzję. Jeśli próbujesz przekazać coś innego niż to, co mówią same słowa, łącząc je w określony sposób, aby przekazać subtelne i bardziej znaczące emocjonalnie znaczenie, używasz podtekstu.

Nie owijaj w bawełnę, nic z tego nie wyjdzie, co chcesz! Osoba ze spektrum autyzmu będzie tylko zdezorientowana i sfrustrowana i najprawdopodobniej spróbuje zgadnąć, co masz na myśli. Zwykle źle się domyślam i denerwuję drugą osobę. On lub ona zwykle zgaduje (niepoprawnie), że jestem przeciwny lub celowo niegrzeczny lub że po prostu udaję, że nie rozumiem, co jest sugerowane.

Czy nie byłoby o wiele łatwiej dla wszystkich zaangażowanych, gdybyśmy wszyscy po prostu powiedzieli, co mamy na myśli?

Nie owijaj w bawełnę, nic z tego nie wyjdzie, co chcesz!

Dowiedz się, jak rozmawiać o zespole Aspergera

Wiele osób w naszej kulturze nie wierzy w istnienie trudności w uczeniu się lub problemów, które nie mają żadnych widocznych fizycznych wskaźników. Ta książka pomaga wyjaśnić, że zespół Aspergera istnieje i czym jest w sposób, który byłby pomocny w komunikowaniu się z ludźmi, którzy nie rozumieją, czym jest wysoko funkcjonujący autyzm.

Czy mogę opowiedzieć o zespole Aspergera?: Przewodnik dla przyjaciół i rodziny Okładka tej książki sprawia, że ​​wygląda ona tak, jakby była przeznaczona dla dzieci. Chociaż byłoby to dla nich pomocne, to naprawdę ma na celu pomóc każdemu lepiej zrozumieć zespół Aspergera. Zawiera kilka sprytnych sposobów wyjaśnienia tego stanu dorosłym i dzieciom. Kup Teraz

Przestań zakładać, że osoby z autyzmem udzielają wskazówek lub mówią podtekstem

Skoncentruj się na słowach

Będziesz mógł się trochę bardziej zrelaksować, jeśli zastosujesz się do tej sugestii. Kiedy mówi do ciebie osoba z autyzmem, skup się tylko na słowach. Zastanów się, co znaczą te słowa połączone razem i uwolnij się od wszelkich uczuć, które możesz mieć, że mówca ukrył w nich drugorzędne i sekretne znaczenie, które możesz znaleźć.

Podczas gdy niektórzy ludzie z autyzmem lubią grać w gry słowne, takie jak tworzenie kalamburów, zwykle nie jest dla nas naturalne, że mówimy kodem nasyconym emocjonalnie, jak robi to większość ludzi. Jeśli założysz, że mówimy to, co mamy na myśli, masz niezwykle duże szanse, że masz rację.

Kiedy ludzie zakładają, że daję aluzję, to tylko mnie frustruje i sprawia, że ​​mają trudności ze zrozumieniem słów, które wypowiedziałem, bez względu na to, jak proste są te słowa. To sprawia, że ​​inni ludzie wydają się dużo wolniejsi niż w rzeczywistości. Przeciętni ludzie zwykle nie są głupi; po prostu zwykle spędzają tyle czasu na poszukiwaniu rzeczy, które nie istnieją, że czasami tak się wydaje. Być może dlatego wydaje się, że wiele Aspies lepiej radzi sobie z dziećmi niż z dorosłymi; dzieci zazwyczaj nie mówią ani nie oczekują, że inni ludzie będą mówić podpowiedziami lub podtekstem.

Życie nie jest filmem szpiegowskim z czasów zimnej wojny; nie musimy komunikować się w kodzie.

Zastanów się, co znaczą te słowa połączone razem i uwolnij się od wszelkich uczuć, które możesz mieć, że mówca ukrył w nich drugorzędne i sekretne znaczenie, które możesz znaleźć.

Postępuj zgodnie z tym, jak mówi Twój przyjaciel lub członek rodziny, a nie jak myślisz, że powinna się czuć

Wydaje się to dość oczywiste i myślę, że dobrym pomysłem jest zwrócenie się do każdego, kogo znasz, czy to ze spektrum autyzmu, czy nie. Jeśli członek Twojej rodziny mówi, że robienie czegoś sprawia mu dyskomfort, to sprawia, że ​​czuje się nieswojo, nawet jeśli uważasz, że nie powinno. Jeśli twój przyjaciel lub członek rodziny mówi, że coś jej nie przeszkadza, prawdopodobnie nie ma z tym problemu, nawet jeśli uważasz, że nie powinna czuć się dobrze z tym, co to jest. Jednak wiele osób uczy się mówić, że nic im nie jest z rzeczami, z którymi nie są w porządku (autystyczne lub nie), ponieważ nauczyli się, że mogą uniknąć znacznie bardziej bolesnego zakłopotania innych ludzi, którzy dramatycznie przesadzają i robią scenę.

Przy niewielkim wysiłku możesz być uprzejmy i zachowywać się tak, jakby osoba autystyczna miała na myśli dokładnie to, co mówi.

Nie rób scen ani nie zwracaj na siebie uwagi publicznie, kiedy zdecydujesz się nie wierzyć w to, co mówi twój przyjaciel z zespołem Aspergera o tym, jak się czuje. Naleganie, aby ta osoba zachowywała się urażona lub głośno urażona w jej imieniu, prawdopodobnie sprawi, że twój przyjaciel lub członek rodziny będzie bardzo niekomfortowy, zawstydzony i zawstydzony. Im częściej robisz sceny publicznie, tym mniej on lub ona będzie chciał z tobą robić.

Pozwól nam być sobą

I naprawdę, naprawdę mam to na myśli

Kiedy spędzasz czas ze swoim autystycznym przyjacielem lub członkiem rodziny, możesz naprawdę złagodzić presję na niego, mówiąc mu, że jest w porządku, aby przestał zachowywać się wokół ciebie, gdy nie jesteś w miejscu publicznym. Powiedz to tylko wtedy, gdy naprawdę masz to na myśli. Jeśli nie potrafisz sobie poradzić z brakiem kontaktu wzrokowego, brakiem odpowiedniej mimiki lub mowy ciała, lub obecnością zachowań autystycznych, takich jak trzepotanie rąk, kręcenie się lub kołysanie, nie składaj tej oferty.

Negatywne reakcje na bycie sobą, gdy zostaliśmy zaproszeni do bycia sobą, są bardzo bolesne emocjonalnie i spowodują, że stracimy wiele zaufania do osoby, która reaguje w taki sposób. Moim zdaniem takie reakcje w połączeniu z prośbą o bycie sobą sprawiają, że normalna osoba również wygląda jak niedojrzały palant.

Przygotuj się, aby wyjaśnić, co masz na myśli, ponieważ ludzie zwykle nie mają na myśli, że naprawdę powinniśmy się zrelaksować i być sobą, kiedy to mówią, zazwyczaj mają na myśli działanie i mówienie tak, jak robią, gdy są zrelaksowani.

Cenię sobie czas sam na sam z moją drugą połówką, ponieważ akceptuje mnie taką, jaką jestem, z niewielkim zapewnieniem od czasu do czasu.