Jak żyć swoim życiem i pozwolić innym żyć własnym

Wiele osób uważa, że ​​termin „Żyj i pozwól żyć innym” oznacza radzenie sobie z problemami, gdy przychodzą do Ciebie i przestanie się martwić o to, co może się wydarzyć w przyszłości. Dla niektórych oznacza to również łatwe życie i dobrą zabawę.

Jednak podstawowe znaczenie tego terminu polega na tym, że jeśli chcesz poprawić swoje relacje z innymi ludźmi, powinieneś szanować ich na tyle, aby cofnąć się i pozwolić im samodzielnie zdecydować, jak chcą żyć.

Spacer po linii

Jest bardzo cienka linia, którą wszyscy musimy przejść, jeśli chodzi o robienie tego.

Kiedy go przekraczamy, wpadamy w toksyczne sytuacje, które mogą zaszkodzić naszym związkom, a także naszemu zdrowiu.

Ironia polega na tym, że kiedy łączymy się z życiem innych ludzi, robimy to z najlepszymi intencjami, ale nie zdajemy sobie sprawy, że raczej szkodzimy niż pomagamy.

Dlaczego ważne jest, aby znać ograniczenia

Chociaż dobrze jest „być tam” dla innych, nie jest dobrze angażować się w ich życie na tyle, by zacząć ich infiltrować.

Robiąc to, ludzie czują się tak, jakby byli manipulowani w podejmowaniu decyzji, których normalnie by nie wybrali.

Mogą chcieć Twojej pomocy i mogą potrzebować informacji, ale nie chcą, abyś mówił im, co powinni robić, ani też ich do tego zmuszać.

Kobieta może chcieć porozmawiać z tobą o problemach w jej małżeństwie, ale nie chce, żebyś jej o tym mówił

1. powinna się rozwieść,
2. znasz dobrego prawnika i
3. z przyjemnością zadzwonisz do niego!

Kiedy cofasz ją do tego rodzaju kąta, poniżasz ją, a ona ma do ciebie żal, że to robisz.

Ona naprawdę nie chce twojej rady.

Chce po prostu ramię, na którym mogłaby płakać, aby mogła oczyścić głowę i zdecydować, co chce zrobić ze swoją sytuacją.

Więc zamiast jej pomóc (twój pierwotny zamiar), stworzyłeś dla niej więcej problemów!

Lekcja jest taka, że ​​jeśli naprawdę chcesz pomóc innej osobie, musisz uważać, jak to zrobić.

Oferowanie pomocy nie daje Ci prawa do udzielania niechcianych porad ani ingerowania w sposób, w jaki ludzie wybierają życie.

Ponadto, jeśli posuniesz się za daleko w tego typu zachowaniu, możesz w rzeczywistości stworzyć toksyczne środowisko, które może zaszkodzić Tobie i osobie, której próbujesz pomóc.

Przykład prawdziwego życia

Oto prawdziwa historia, która jest doskonałym przykładem tego, o czym mówię.

Niedawno zmarła szwagierka mężczyzny. Jego brat mieszka w innym mieście i od kilku lat dzwoni do niego kilka razy dziennie, prosząc o moralne wsparcie i poradę.

Ponieważ mężczyzna czuje potrzebę pomocy bratu, pozwala kontynuować rozmowy telefoniczne, a także podróżuje setki mil, odwiedzając go przynajmniej raz w miesiącu.

Jednak,

• pracuje przez długie godziny w bardzo stresującej pracy,
• jest pod straszną presją finansową i
• zarówno on, jak i jego żona mają pogarszające się problemy zdrowotne.

Najwyraźniej nie jest w stanie pomagać nikomu innemu ani nie ma na to czasu.

Niemniej jednak czuje, że powinien pomóc swojemu bratu.

Jednak pozwalając sobie na takie zaangażowanie się w sytuację, jego bracia odczuwają rozpacz, stres i strach w końcu stają się jego własnymi.

Ma teraz tak wiele problemów, z którymi musi się uporać, że codziennie przyjmuje leki przeciwdepresyjne, aby przetrwać.

Próbując żyć własnym życiem, jak i życiem kogoś innego, stworzył dla siebie niebezpieczne problemy.

Ironia polega na tym, że nawet po kilku latach jego brat nadal nie jest lepszy emocjonalnie niż na początku!

Konsekwencje zaangażowania mogą być poważne

Mężczyzna z powyższej historii najwyraźniej nie zdaje sobie sprawy, że stworzył toksyczną sytuację zarówno dla siebie, jak i dla swojego brata.

O ile nie znajdzie sposobu, aby temu zaradzić, sytuacja będzie trwała w nieskończoność lub dopóki jego brat nie znajdzie innej osoby, która mu „pomoże”.

Smutną ironią jest to, że jeśli mężczyzna zakończy swoje zaangażowanie, jego brat będzie go nienawidził, a związek zostanie zrujnowany.

Brat poczuje, że został poniżony, zlekceważony, a następnie porzucony.

To niemożliwa sytuacja, która pokazuje, co może się stać, gdy pozwolisz sobie na rozwiązywanie problemów innych ludzi.

Co zrobić, aby uniknąć przekroczenia progu

Aby nie angażować się w sytuacje innych ludzi, powinieneś zawsze zadawać sobie pytanie: „Czy to mój problem?”

• Jeśli tak, powinieneś przejąć to na własność i sobie z tym poradzić.
• Jeśli nie, powinieneś zachować dystans w swoich sprawach.

Najlepsze, co możesz zrobić, to wysłuchać, poklepać osobę po ramieniu, powiedzieć jej, że przepraszasz za kłopoty i życzyć powodzenia.

Radzenie sobie z relacjami rodzinnymi jest szczególnie trudne

Ludzie muszą bardzo uważać, jeśli chodzi o „wtopienie się” w życie członków rodziny.

1. Nigdy nie zakładaj, że ponieważ jesteś spokrewniony z kimś, masz prawo angażować się w jej sprawy osobiste.
2. Możesz myśleć, że ludzie, których kochasz, czekają na kłopoty, ale nie powinieneś wkraczać i próbować ich przed nimi chronić.
3. Będą robić, co im się podoba i nic, co powiesz, ich nie powstrzyma.

Choć może to być trudne do zaakceptowania, to, co inni ludzie robią ze swoim życiem, to nie twoja sprawa!

Konsekwencje nadmiernego zaangażowania są zawsze takie same

Próba zarządzania życiem innych jest daremna i nic nie daje.

Na dłuższą metę zawsze powoduje to problemy i urazy.

Dlatego zawsze, gdy ktoś prosi mnie o pomoc lub radę, stąpam ostrożnie, ponieważ wiem, że życie, które ratuję, może być moim własnym.

Ktoś kiedyś powiedział o radach, że „Głupcy jej nie potrzebują, a mędrcy ich nie słuchają”.

To dobra kwestia do zapamiętania, ponieważ pomoże ci żyć swoim życiem i pozwolić innym żyć własnym życiem, a na dłuższą metę uczynić wszystkich szczęśliwszymi.

Czy kiedykolwiek straciłeś lub zniszczyłeś związek, ponieważ posunąłeś się za daleko, próbując komuś „pomóc”?

• tak
• Nie. Mogę zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby zarządzać własnym życiem, bez zajmowania się problemami innych ludzi!