Pary mieszane etnicznie stają przed wyzwaniami: wskazówki, jak sprawić, by ich związek funkcjonował

pary-mieszane-etnicznie-sprostają wyzwaniom-wskazówki-jak-sprawić-sprawienie-ich-zwiazku — Unsplash - Chelsea Five

Pochodzenie etniczne definiuje się jako kategorię ludzi, którzy identyfikują się ze sobą na podstawie wspólnego języka, pochodzenia, historii, społeczeństwa, kultury, narodu, rasy lub traktowania społecznego. Z drugiej strony rasa jest w większości definiowana i określana przez cechy fizyczne. Jednak nie ma klastra genów, który określa lub rozróżnia rasę czarną, azjatycką, białą lub jakąkolwiek inną. Z tego powodu antropolodzy twierdzą, że „rasa jest konstruktem społecznym”, a więc jest to tożsamość nadawana na podstawie reguł ustanowionych przez społeczeństwo.

Większość Amerykanów ma mieszane pochodzenie etniczne

Chociaż US Census rozpoznaje tylko siedem kategorii rasowych lub etnicznych: biali, czarni, Latynosi, Azjaci, rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej/Alaski, rdzenni mieszkańcy Hawajów/wysp Pacyfiku oraz mieszane pochodzenie etniczne, rzeczywistość jest nieco inna.

Jeśli należysz do Amerykanów, którzy uważają się za białych nie-Latynosów, prawdopodobnie twoi przodkowie wywodzili się z jednej z wielu grup etnicznych, które wyemigrowały do tego kraju. W związku z tym jesteś również mieszanym pochodzeniem etnicznym.

Wśród swoich przodków prawdopodobnie znajdziesz włoskiego imigranta, który poślubił Irlandkę w drugim pokoleniu, lub polskiego Żyda, który poślubił Ormianina, który przybył do USA na początku I wojny światowej. Być może znajdziesz przodków, którzy byli afroamerykańskimi niewolnikami przymusowo sprowadzonymi do obu Ameryk i ostatecznie zmieszanymi z Irlandczykami, Szkotami lub Włochami. Faktem jest, że Stany Zjednoczone są prawdopodobnie jedynym prawdziwym tyglem ras, narodowości, religii i grup etnicznych na całym świecie.

Weźmy na przykład mojego ojca. Jeden z jego przodków ze strony ojca przybył do Nowego Świata jesienią 1621 roku na Fortune, drugim angielskim statku przeznaczonym do kolonii Plymouth w Nowym Świecie.

Jego wnuk Mikołaj ostatecznie został głównym geodetą Filadelfii. Społeczeństwo amerykańskie składało się wówczas z wielu różnych narodowości, a nasza linia rodzinna przeplatała się z francuską, grecką, hiszpańską, a nawet syryjską.

W niedawnym teście DNA, który wykonałem, moje pochodzenie etniczne wykazało, że 48% pochodzi z Półwyspu Iberyjskiego, 25% z Włoch/Grecji, 20% z Wielkiej Brytanii, 1% ze Skandynawii, 3% z rdzennych Amerykanów i 3% z Bliskiego Wschodu. Poślubiłem kobietę, której matka urodziła się w Niemczech, a ojciec na Słowacji. Nasza najstarsza córka wyszła za mąż za Chińczyka i mają synka. Ta mieszanka etniczna wydaje się być dziś dość typowa dla Amerykanów.

Należy pamiętać, że do pewnego momentu w XX wieku tego rodzaju mieszanie się grup etnicznych było normą i całkiem akceptowalne, o ile zaangażowane narodowości lub grupy etniczne były uważane za rasy kaukaskiej lub pochodzenia europejskiego.

W rzeczywistości związki te nigdy nie były uważane za małżeństwa mieszane. Termin ten był zarezerwowany dla związków między rasami. W szczególności między osobą rasy kaukaskiej a Afroamerykaninem, Azjatą, Latynosem lub jakąkolwiek inną kombinacją tych czterech grup.

Na szczęście to było wtedy, a tak jest teraz. Stany Zjednoczone rozwinęły się i dojrzały. Żyjemy teraz w zupełnie innym kraju, który z czysto rasowej perspektywy, postawy i praktyki drastycznie ewoluowały.

Wydaje się, że ta zmiana zaczęła mieć miejsce mniej więcej w czasie, gdy na początku lat 60. zniesiono prawa zabraniające krzyżowania ras lub mieszania ras. Podczas gdy przed 1963 rokiem nowożeńcy międzyrasowi w całym kraju stanowili tylko 3%, dziś liczba ta przekracza 17%. Pew Research Center (2017, 18 maja) Małżeństwa mieszane w USA 50 lat po kochaniu V. Virginii.

Wraz z ulepszeniami w transporcie, komunikacji i globalizacji, całość prawdziwych małżeństw mieszanych lub obejmujących nie tylko rasę, ale także pochodzenie etniczne, narodowość, religię, a nawet kulturę, przekształciła się w zjawisko narodowe. Ponadto przewiduje się, że wraz ze wzrostem populacji mniejszości i imigracją liczba małżeństw mieszanych dramatycznie wzrośnie w ciągu najbliższych 30 lat.

Ale czy zawarcie małżeństwa mieszanego jest tak proste i nieskrępowane, jak powiedzenie, że pobraliśmy się, ponieważ się kochamy? Czy kultura odgrywa ważną rolę w sukcesie małżeństwa? A co z różnymi stylami rodzicielstwa w zależności od kultury lub narodowości?

Niestety, zła wiadomość jest taka, że w przypadku małżeństw mieszanych odsetek rozwodów jest na ogół wyższy niż w przypadku par tej samej rasy, pochodzenia etnicznego, religijnego i kulturowego. Dobra wiadomość jest taka, że wcale nie musi tak być. Aby zrozumieć ryzyko i poszukać rozwiązań, przyjrzyjmy się najpierw statystykom.

Wskaźniki awarii

Oto statystyki, o których należy pamiętać:

W ciągu pierwszych 10 lat małżeństwa 41% małżeństw międzyrasowych rozpada się, podczas gdy tylko 31% par tej samej rasy ma podobny los.
Małżeństwa międzywyznaniowe częściej kończą się rozwodem niż pary tej samej wiary. W rzeczywistości nawet wśród par międzywyznaniowych, które pozostają w związku małżeńskim, niezadowolenie z ich związku jest statystycznie istotne.
Chociaż nie ma danych dotyczących wskaźników powodzenia małżeństw transnarodowych, akceptowanym faktem jest, że związki te napotykają szeroki zakres trudności, w tym kwestie kulturowe, religijne i językowe. W związku z tym również w nich występuje większa częstość niepowodzeń niż w przypadku małżeństw międzynarodowych.
Małżeństwa z głębokimi różnicami kulturowymi, które mogą być kombinacją któregokolwiek z powyższych, ale mogą również obejmować regionalne, polityczne lub po prostu ogólne spojrzenie na życie, mogą również stawiać wyzwania, być może prowadzące do zwiększonego ryzyka niepowodzenia.
Azjatyccy mężczyźni żonaci z białymi kobietami są o 59% bardziej skłonni do rozwodu.

Oczywiście z czysto liczbowego punktu widzenia wydawałoby się, że im bliżej jesteśmy naszego partnera pod względem kulturowym, etnicznym, religijnym czy rasowym, tym większe prawdopodobieństwo, że nasze małżeństwo się powiedzie.

Czy jednak nasze szanse na sukces można zwiększyć przez lepsze planowanie, więcej dialogu przed i po ślubie, lepsze zrozumienie kwestii kulturowych, większą tolerancję?

Badanie tych kwestii jest ważnym podejściem do przezwyciężenia tego, co do tej pory było niepotrzebną iteracją niepowodzeń małżeństw mieszanych. Od czego jednak powinny zacząć osoby, które planują lub już zawarły związek mieszany, aby lepiej upewnić się o udanym związku? Wielu ekspertów, a także osoby zaangażowane w małżeństwa mieszane, zgadza się co do większości, jeśli nie wszystkich poniższych.

Zrozumienie wyzwań

Wyzwania stojące przed małżeństwami mieszanymi są rozległe i zróżnicowane. Poniżej wymieniono tylko kilka różnych kulturowych, religijnych, etnicznych i rasowych poglądów i postaw, o których powinniśmy pamiętać.

Rodzina twojego przyszłego współmałżonka może nie zaakceptować kogoś z innej rasy, kultury lub kraju. Rasowe napięcia i animozje mogą być trudne do przezwyciężenia. Różnice kulturowe mogą sprawić, że ty i rodzina twojego partnera poczujecie się nieswojo. Szanse na niewrażliwość kulturową i bezduszne uwagi są znacznie większe, gdy ludzie nie rozumieją nawzajem swoich kultur i norm społecznych. Ponadto istnieją historyczne problemy między krajami lub rasami, które mogą zaciemniać osąd ludzi, zmniejszając ich zdolność do wzajemnej akceptacji.
Bądź świadomy nuklearnych i rozszerzonych struktur rodzinnych. Podczas gdy większość rodzin w Stanach Zjednoczonych żyje w strukturze nuklearnej składającej się z ojca, matki i dzieci, inne kraje, zwłaszcza w Azji i Ameryce Łacińskiej, są zorganizowane w modelu rozszerzonej rodziny. Rodziny rozszerzone zazwyczaj składają się z trzech lub więcej pokoleń mieszkających pod tym samym dachem lub w bardzo bliskiej odległości. Podczas gdy ojciec i matka rodziny nuklearnej są niezależni od rodziców, dziadków, wujków, ciotek i innych członków rodziny, rodziny wielopokoleniowe działają w bardziej współzależny sposób. Na przykład w Chinach rodzice często delegują dużą część odpowiedzialności za wychowanie dzieci na dziadków, aby oboje małżonkowie mogli pracować przez długie godziny, jakich wymaga wielu pracodawców.
Członkowie dalszej rodziny mogą być postrzegani jako natrętni i nadmiernie zależni od par pierwszego pokolenia. Ogólnie rzecz biorąc, oczekiwania wielopokoleniowych rodzin i presja, jaką mogą wywierać na bardziej niezależnego małżonka, mogą być przytłaczające.
Bariery językowe mogą stanowić wyzwanie dla komunikacji. Nawet jeśli oboje małżonkowie mówią tym samym językiem, może to nie dotyczyć Ciebie i rodziny Twojego partnera. Z drugiej strony, gdy dwoje małżonków nie jest w stanie otwarcie się porozumieć z powodu niezgodności językowej, proste problemy, które można łatwo rozwiązać po prostu rozmawiając ze sobą, mogą przerodzić się w poważny spór. Odwiedzanie kraju partnera i spędzanie czasu z rodziną może być uciążliwą sprawą.
Małżeństwa międzyrasowe urodzą dzieci mieszanej rasy, które mogą podlegać ostracyzmowi w niektórych krajach poza Stanami Zjednoczonymi, a nawet w niektórych regionach lub dzielnicach tego kraju. Na przykład eurazjatyckie dzieci w Chinach mogą doświadczać dyskryminacji w mniejszych miastach poziomu 2 lub 3, gdzie przeważają postawy prowincjonalne. W Japonii Hāfu to osoba z mieszanej rasy japońskiej i innych. Dyskryminacja i stereotypy wobec Hāfusa wynikają z tego, jak różnie ludzie postrzegają swoją tożsamość, zachowanie i wygląd jako odmienny od typowego Japończyka.
Kultura kształtuje zachowania i postawy ludzi. Zmiana sposobu, w jaki ludzie byli formowani od najmłodszych lat, jest trudna. Naginanie i kompromisy wymagają wielu negocjacji. Dodatkowo, wraz z wiekiem zazwyczaj powracamy do starych nawyków lub postaw społecznych.
Poczucie lojalności i wierności w małżeństwie różni się w zależności od kultury i pochodzenia narodowego.
Różne kultury, narodowości i religie uczą różnych wartości i priorytetów. Może to stać się problemem nie tylko na początku małżeństwa, ale zwłaszcza po urodzeniu dzieci, a rodzice zaczynają uczyć je moralnego i etycznego podejścia do życia.
Duma nacjonalistyczna może stać się problematyczna, gdy w grę wchodzą pary z dwóch krajów o odmiennych poglądach politycznych lub światowych. Pojęcie narodowości niższej lub wyższej mogłoby być punktem spornym, gdyby takie poczucie się pojawiło.
Jeśli małżonek pomaga drugiemu uzyskać obywatelstwo lub pobyt w kraju przyjmującym poprzez małżeństwo, poczucie, że jeden partner jest coś winien drugiemu, może ostatecznie wbić klin w związek.

Po zidentyfikowaniu obszarów potencjalnych tarć dobrze jest mieć wykonalny plan, który pozwoli ci ominąć niezliczone problemy, z którymi możesz się zmierzyć, i zapewnić sobie długie i szczęśliwe małżeństwo. Oto kilka sugestii.

Za I przeciw

Poniżej przedstawiono działania, które warto rozważyć:

Zbadaj i ucz się na temat kultury swojego partnera. Upewnij się, że twoja para zrobi to samo w stosunku do ciebie. Po tym, jak oboje partnerzy będą odpowiednio zorientowani w tym, co sprawia, że każda kultura jest inna i wyjątkowa, edukuj również rodziców po obu stronach. Otwarta i szczera komunikacja, która wyjaśnia powody, dla których każda osoba może zachowywać się inaczej, jest najważniejsza.
Upewnij się, że normy i oczekiwania są jasno określone. Wyszukiwanie w Internecie jest łatwym przedsięwzięciem w dzisiejszych czasach Google, więc nie ma wymówek dla bycia niedoinformowanym. Jeśli nie masz komputera, większość lokalnych bibliotek udostępni odwiedzającym pulpity.
Omów pozytywne i negatywne strony każdej kultury. Zidentyfikuj ich mocne i słabe strony. Poszukaj w każdej kulturze cech, które mogą reprezentować potencjalne tarcia, a także tych, które są akceptowalne.
Pamiętaj, że nie tylko poślubisz swojego współmałżonka. Ludzie zawsze też żenią się ze swoimi rodzinami. Badaj i badaj dynamikę rodziny innych kultur. Struktura rodziny nuklearnej kontra rodzina wielopokoleniowa jest zwykle dobrym miejscem do rozpoczęcia. Zadawaj pytania dotyczące w szczególności rodziny twojego partnera. Czy są typem natrętnym lub dominującym? Czy są zbyt religijni czy bardziej świeccy? Proste pytania, takie jak: Jak mnie zaakceptują? Co mogę zrobić, żeby czuli się swobodnie? Czy są jakieś szczególne pory roku, które są obchodzone częściej niż inne? Jakie są oczekiwania podczas rodzinnych posiłków? Nie brać niczego za pewnik. Relacje z rodziną współmałżonka mogą być wybuchowe lub wspaniałe. Celuj w to, co wspaniałe.
Kwestionuj fałszywe przekonania i założenia, gdy tylko się pojawią. Ważne jest, aby robić to zarówno ze współmałżonkiem, jak iz rodzinami po obu stronach nawy. Upewnij się, że systemy wierzeń są wyjaśnione i zrozumiane.
Dostosuj się i dostosuj do swojej kultury. Idź na kompromis i komunikuj się, nawet jeśli wymaga to pokory. Współpracuj, aby wprowadzać zmiany w razie potrzeby. Szukaj wspólnych rozwiązań problemów.
Bądź cierpliwy, gdy ty i twój partner dostosujecie się do nowych norm i postaw. Nie próbujcie poprawiać ani nakłaniać się nawzajem do wymuszonego przestrzegania jednostronnych norm kulturowych. Zmiana przyjdzie w odpowiednim czasie.

Zasoby i dalsze lektury

Ta treść jest dokładna i zgodna z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego specjalisty.