Najlepsze Imiona Dla Dzieci

Plemię męskie kontra żeńskie: jak się komunikują?

J Scull pisze biografie i artykuły historyczne. Od czasu do czasu pisze o wspólnych problemach społecznych, które mają wpływ na ogół ludzi.

  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

J.C. Scull z Unsplash

Komunikacja płci

Kobiety są świetnymi komunikatorami, a przynajmniej tak się wydaje. Mężczyźni są emocjonalnymi małżami; wiele kobiet tak twierdzi. Ale może obie płcie są malowane szerokimi pociągnięciami.

Czy to możliwe, że przedstawiciele obu płci są równie skutecznymi komunikatorami, ale w różnych obszarach życia codziennego i na różne sposoby? Czy to możliwe, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety doświadczają uczuć, namiętności, emocji i impulsów głęboko, ale w odmienny sposób?

Niestety, przepaść między sposobem komunikowania się obu płci przeszła długą drogę, aby zaostrzyć i pogłębić to, co nazywamy „bitwą płci”.

W rzeczywistości ze wszystkich spornych starć między mężczyznami i kobietami, a jest ich wiele, jest jeden, który jest często wymieniany jako zdolny wywołać wiele konsternacji w związku. Jest to przepaść między pragnieniem kobiet do nawiązywania głębokich, znaczących i wrażliwych rozmów z ich męskimi partnerami a pragnieniem mężczyzn do nieskomplikowanych rozmów i kontaktów.

  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

Centrum biblioteki

Wiele kobiet skarży się, że wypowiedzi mężczyzn często składają się z czterowyrazowych zdań, które dotyczą głównie codziennych tematów, a nie bardziej drażliwych tematów i pogłębionych rozmów, na które mają nadzieję. Z drugiej strony mężczyźni twierdzą, że kobiety spędzają niekończące się godziny na telefonie lub siedzeniu z innymi powierniczkami w głębokim, ale trywialnym dialogu.

Ostatnio wielu psychologów ewolucyjnych twierdziło, że oba te zachowania są odziedziczone po naszych prehistorycznych przodkach. Teoria mówi, że sięgają one początków naszych społeczeństw łowiecko-zbierackich, w których mężczyźni polowali, a kobiety zbierały jagody, rodziły dzieci i przyjmowały role opiekunów.

Głównym założeniem jest to, że podczas gdy mężczyźni szukali zdobyczy, jakiekolwiek wyrażanie uczuć nie byłoby cechą produktywną. W konsekwencji ten rodzaj sangfroid zostałby wyryty w męskim składzie genetycznym i przekazany przyszłym pokoleniom.

Podobnie w przypadku kobiet, które wspólnie harowały w swoich wioskach, potrafiły nawiązać osobiste więzi, a chęć wyrażania się w głębszej rozmowie jakoś rosła. Te zachowania wpisują się również w genetyczny skład kobiet, a dzisiejszym rezultatem jest seks bardziej rozmowny, wrażliwy, komunikatywny i emocjonalnie powiązany.

  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

Źródło: Zdjęcie Ayo Ogunseinde na Unsplash

Przez lata rozłąka w komunikacji między mężczyzną a kobietą znalazła odzwierciedlenie w kulturze popularnej na wiele interesujących, ale czasami zabawnych sposobów. Pomyśl o niektórych dowcipach, które regularnie słyszymy, dotyczących niezdolności mężczyzn do reagowania na potrzeby komunikacyjne kobiet. Jednym z takich dowcipów ilustrujących to jest:

Kobieta spotyka koleżankę w klubie tenisowym i pyta: „Hej Alice, czy twój mąż często z tobą rozmawia?” Alicja odpowiada: „O tak. Kiedy wraca z pracy do domu, zawsze pyta mnie, co jest na obiad.

A co z:

Mężczyzna mówi przyjacielowi: „Nie rozmawiałem z żoną przez ostatnie 18 miesięcy”. Jego przyjaciel pyta: „Ojej, dlaczego tak jest?” Mężczyzna mówi: „Po prostu nie chcę jej przerywać”.

Innym godnym uwagi przykładem jest komediowy, ale niezwykle wnikliwy portret odwiecznego „downsizera” Ryana Binghama w filmie z 2009 roku autorstwa George'a Clooneya W powietrzu .

Bingham, który pracuje dla firmy konsultingowej, która specjalizuje się w pomocy korporacjom w zwalnianiu pracowników, nieustannie podróżuje po Stanach Zjednoczonych i spotyka pracowników, których życie miało zostać zburzone przez ich zbliżające się zwolnienie z jego rąk.

W prawdziwie emocjonalnym minimalistycznym stylu Ryan Bingham nie tylko podróżuje z lekkim bagażem, ale stara się prowadzić egzystencję z jak najmniejszym bagażem emocjonalnym. Nawet w swojej pobocznej pracy jako mówca motywacyjny wychwala zalety tego, co eufemistycznie opisuje jako noszenie lekkiego plecaka lub życie bez uciążliwych związków.

  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

Niedziele domowe

Oprócz tej emocjonalnej surowości, mężczyźni mogą również mieć podwyższone poczucie tego, co to znaczy być męskim. Obejmuje to męskość, odwagę, terytorialność i wiele innych cech łatwo rozpoznawalnych w naszym społeczeństwie jako wyrażających męskość; wszystko to wyklucza sensowną komunikację.

Doskonałe wyjaśnienie niektórych z tych męskich zachowań znajduje się w niezwykle zabawnej książce Bruce'a Feirsteina z 1982 r. Prawdziwi mężczyźni nie jedzą quiche, w którym sardonicznie identyfikuje litanię zachowań, których ludzie po prostu nie postępują.

Oprócz niejedzenia quiche Feirstein wspomina również, że mężczyźni nie piją napojów gazowanych przez słomki, nie wąchają korków od butelek wina, nie odnoszą się do niczego, a co najważniejsze nie prowadzą znaczących dialogów. I oczywiście z pewnością nie płacą 5,00 dolarów za oglądanie, jak Jill Clayburgh próbuje się znaleźć w Niezamężna kobieta .

  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

Źródło: Zdjęcie Elevate na Unsplash

Jeśli jesteś kobietą, czy zdarzyło ci się to kiedykolwiek?

Jane i Bill spotykają się od sześciu miesięcy. Są w barze popijając piwo.

Jane mówi: „Kochanie, moi rodzice przychodzą do mnie na kolację w przyszłą sobotę. Chciałbyś też przyjść?”

Bill zwraca się do barmana i mówi: „Hej, czy mogę dostać kolejny szkic?”

Jane mówi: „Naprawdę Bill, mówię poważnie. Chciałbym, żebyś poznał moją rodzinę.

Bill patrzy Jane prosto w oczy i mówi: „Chcesz jeszcze jedno piwo?”

Nauka stojąca za rozłącznym mężczyzną i kobietą

Być może to połączenie percepcji męskości i genetycznie zakodowanej potrzeby emocjonalnego minimalizmu przemienia człowieka w małża. Cokolwiek to jest, wydaje się, że mężczyźni po prostu nie czerpią takiej samej przyjemności z głębokich i osobistych rozmów jak kobiety.

Według dr Carol Kinsey Goman, prezesa Kinsey Consulting Services i autora Milczący język przywódców , rozmawianie o problemach emocjonalnych uwalnia oksytocynę u kobiet. Jest to dodatkowo wzmacniane przez estrogen, który razem tworzy potężny koktajl, który generuje wzmocnione działanie uspokajające.

Z drugiej strony przeciwnie dzieje się z mężczyznami. Testosteron tłumi właściwości oksytocyny, co z kolei zwiększa niepokój i niepokój u mężczyzn podczas tego typu dyskusji. Wynikający z tego efekt jest kamiennym murem, ponieważ mężczyźni mają tendencję do emocjonalnego zalewu i szukają sposobów na mentalne wyjście z sytuacji, jako sposób na uspokojenie swoich nadmiernie podekscytowanych uczuć.

Dla facetów, którzy doświadczyli tego rodzaju intensywnych emocji, nieco przypominających reakcję walki lub ucieczki – przyspieszone tętno, szybki oddech i zaprzestanie racjonalnego myślenia – poświadczą, że w tej chwili jedynym rozwiązaniem, jakie mogli sobie wyobrazić, było uciec, psychicznie lub nawet fizycznie.

W jej słynnej książce Seks mózgu Dr Anne Moir wykrzykuje: „Podobnie jak uprawiamy seks cielesny, tak samo uprawiamy seks mózgowy. Nabywa się w macicy pod wpływem hormonów. Hormony te organizują mózg płodu, aby funkcjonował w określony sposób od urodzenia.

Samica rodzi się z większą skłonnością do odczuwania, a samiec z większą skłonnością do robienia rzeczy. Ogólnie rzecz biorąc, dziewczęta są bardziej zainteresowane komunikacją i odkrywaniem swojego osobistego świata; chłopcy są bardziej zainteresowani rzeczami i odkrywaniem swojego świata fizycznego”.

W konsekwencji reagujemy i reagujemy na wydarzenia w naszym życiu z bazy danych wspomnień, na podstawie których wzorujemy zachowanie. Jednak hormony odgrywają dużą rolę w odbieraniu i przetwarzaniu doświadczeń życiowych.

Dr Moir wyjaśnia, że ​​dorosłe hormony działają jak modulatory mózgu. Zarówno męskie, jak i żeńskie hormony oddziałują z neuroprzekaźnikami w naszych mózgach, aby wpływać na zachowanie. Hormony te powodują u mężczyzn większą skłonność do konkurowania i konstruowania rzeczy; u kobiet do komunikowania się i opieki.

Nie umniejsza to roli, jaką doświadczenie życiowe odgrywa w naszych postawach i zachowaniu, ponieważ okablowanie mózgu jest w równym stopniu kształtowane przez nasze środowisko i sposób, w jaki jesteśmy wychowywani. Zasadniczo nowe okablowanie jest możliwe w każdym wieku, jednak duża liczba programów jest wyryta w sieciach neuronowych naszego mózgu od poczęcia do siódmego roku życia. W konsekwencji odpowiadamy i reagujemy na wydarzenia w naszym życiu z bazy danych wspomnień, na podstawie których wzorujemy zachowanie. Jednak hormony odgrywają dużą rolę w odbieraniu i przetwarzaniu doświadczeń życiowych.

Na szczęście hormony nie kierują naszym życiem, dopóki rozumiemy, jak działają. Jako ludzie jesteśmy w stanie cofnąć się i obserwować własne zachowanie, modyfikując je na lepsze, jeśli chcemy. Wynika to z plastyczności mózgu, która pozwala ścieżkom nerwowym zmieniać, rozwijać się i przekształcać nie tylko w młodości, ale także w wieku dorosłym. To sprawia, że ​​stwierdzenie „zmień zdanie, zmień swój mózg, zmień swoje zachowanie” jest imponującą korzyścią dla naszego mózgu.

  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

Źródło: Pixabay

Czy to kwestia plemienna?

Zgodnie z szerszą debatą między wychowaniem a naturą, musimy poświęcić tyle samo czasu na to, że być może faktycznie mamy do czynienia z różnicami plemiennymi lub kulturowymi.

Dr Deborah Tannen, profesor lingwistyki na Georgetown University, która specjalizuje się również w analizie dyskursu płci, twierdzi, że nieporozumienie między kobietami i mężczyznami występuje głównie dlatego, że obie strony nie zdają sobie sprawy, że angażują się w komunikację międzykulturową. Implikacją tego stwierdzenia jest to, że mężczyźni i kobiety należą do różnych kultur i dlatego mówią różnymi językami.

Nazywa tę formę komunikacji międzykulturowej „genderlect”, czyli połączeniem terminu gender i idiolektu. Twierdzi, że rozmowa damsko-męska jest formą komunikacji międzykulturowej.

W jej książce Po prostu nie rozumiesz: kobiety i mężczyźni w rozmowie (1990), dr Tannen twierdzi, że kobiety częściej rozmawiają w prywatnych rozmowach, ponieważ starają się nawiązać osobiste kontakty poprzez komunikację. Nazywa to „rozmową o relacji”.

Z drugiej strony, mężczyźni mówią w sposób, który ona nazywa „rozmową o raportach”, co jest dla nich sposobem na utrzymanie lub ustalenie statusu. Oznacza to również, że mężczyźni mówią więcej w sytuacjach publicznych i są mniej komunikatywni w sytuacjach prywatnych.

Poniższy wykres przedstawia wyniki każdego stylu komunikacji zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet:

  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

Autor: J. Sculla

Uświadom sobie, że komunikacja między kobietami a mężczyznami obejmuje dwa odrębne dialekty kulturowe. Nie reprezentują wyższego lub niższego sposobu mówienia.

Możliwe rozwiązania

Czy to wszystko oznacza, że ​​mężczyźni i kobiety nigdy nie będą angażować się w dobrą, emocjonalną i wrażliwą rozmowę? Czy obie płcie będą na zawsze rozmawiać obok siebie? Jak radzić sobie z faktem, że kobiety mówią więcej niż mężczyźni, a mężczyźni po prostu podejmują nadzwyczajne działania, aby zniknąć psychicznie podczas głębokich wymian?

Istnieje kilka rozwiązań oferowanych przez dr Tannena dotyczących płci.

  • Uświadom sobie, że komunikacja między kobietami a mężczyznami obejmuje dwa odrębne dialekty kulturowe. Nie reprezentują wyższego lub niższego sposobu mówienia.
  • Naucz się mówić w dialekcie drugiej płci.
  • Wzajemne zrozumienie może znacznie przyczynić się do zniwelowania różnic kulturowych między obiema płciami.
  • Mężczyźni powinni przejść trening wrażliwości, a kobiety trening asertywności.
  • Zrozum i skoncentruj się na tym, co i jak zostało powiedziane.
  – plemię-męskie-kontra-żeńskie-jak-każdy-porozumiewa się-

Źródło: Źródło: Mohamad Hassan w Pixabay

Zasoby i dalsza lektura

Treść ta jest dokładna i prawdziwa zgodnie z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego profesjonalisty.