Uznanie narcyza „bohatera”

Bohater Narcyz to typ narcyza, który jest zaangażowany w bycie bohaterem. Zbawiciel, dobry facet, naprawiający, rozwiązujący problemy. W przeciwieństwie do większości narcyzów, bohater-narcyz przez większość czasu nie angażuje się w jawnie obraźliwe zachowania. Często wydają się zaniepokojeni, współczujący i pomocni. Często bardzo manipulują i wykorzystują poczucie winy, strach i coś, co możemy nazwać „zastraszaniem z uprzejmości”.

Zastraszanie z dobroci polegałoby na używaniu stwierdzeń, które brzmią współczująco lub rozważnie, aby skłonić ludzi do zrobienia czegoś. Przykładem może być „Przestań być taki samolubny i pozwól mi pomóc” lub „Jeśli mnie kochasz, pozwolisz mi to zrobić”. Tego typu stwierdzenia mogą mieć dobre intencje lub nie, ale próba zmuszenia kogoś do zaakceptowania czegoś poprzez manipulację jego uczuciami nie jest w porządku. Wiele osób może nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że w rzeczywistości jest to manipulacja, a wskazanie motywacji kogoś innego może być trudne, więc praktyczna zasada brzmi: „nie” oznacza „nie”. Jeśli ktoś powie nie, to niezależnie od tego, ile pomocy może być potrzebna, to nie. Większość ludzi uszanuje słowo „nie”, nawet jeśli im się to nie podoba. Narcyzi nie będą. Będą po prostu naciskać.

Jest to typ osobowości, z którym często spotykamy się w organizacjach charytatywnych, sprawach, kościołach i kultach. Wiele osób pyta, czy obecne wpajanie tak zwanych wojowników sprawiedliwości społecznej jest narcystyczne. Chociaż oczywiście nie wszyscy są narcyzami, niektórzy narcyzi skłaniają się ku przyczynom i sytuacjom charytatywnym, aby zwrócić uwagę, władzę i sławę. Ofiarom nadano pod pewnymi względami specjalny status w naszym społeczeństwie i możesz spodziewać się, że zobaczysz kilku narcyzów ukrywających się wśród rzeczywistych ofiar w takich sytuacjach. Może więcej niż kilka. Nikt nie może zmienić szlachetnej sprawy w osobistą korzyść szybciej niż narcyz. Jest to niestety coś, co widzimy cały czas. Narcyzi i psychopaci codziennie wybierają dobre intencje.

Jest też mniejszy bohater narcyza. Jest to osoba, która nie żerując na obcych dla uwagi, pieniędzy lub jakiegoś osobistego zysku, często będzie niezbędnym członkiem rodziny lub grupy przyjaciół lub siły roboczej, która nalega na przejęcie wszystkiego i `` naprawianie rzeczy '' ”. Są to ludzie, których na ogół nie proszono ani nie zapraszano do pomocy, ale którzy i tak się wtrącają, upierając się, że istnieje problem, który należy rozwiązać - i tylko oni mogą to zrobić z jakiegokolwiek powodu. Mogą nawet potajemnie stwarzać problemy, aby móc je „naprawić” i przypomnieć wszystkim, jak bardzo są potrzebni. Znęcanie się przez te osoby jest subtelne i zwykle wiąże się z tworzeniem sytuacji, w których ludzie są zmuszeni polegać na nich lub czuć się winni, nie angażując ich. Inni mogą nawet uwierzyć, że bohater-narcyz naprawdę JEST bohaterem. Czasami potrzeba uważnej obserwacji, aby zdać sobie sprawę, że ich motywacje dotyczą w rzeczywistości samych siebie, a nie większego dobra lub pomyślności innych ludzi. Jak na ironię, często jedyny przypadek, w którym można zobaczyć jawne znęcanie się ze strony tych ludzi, ma miejsce wtedy, gdy nie wolno im pomóc. Jeśli nie mogą być zbawicielami, odmawia się im możliwości zabłysnięcia i wcale im się to nie podoba.

Podczas gdy większość narcyzów-bohaterów pławi się w pozytywnej uwadze i chwale bycia zbawicielem, są tacy, którzy narzekają na to bez przerwy i wydają się dźwigać narzucony sobie ciężar z wyjątkowo złą wolą. Jednak pomimo ich skarg, nie ma odstraszania, które kazałoby im uwierzyć, że ich pomoc nie jest potrzebna. Tego rodzaju ludzie są często bardziej jawni i agresywni, a ich „pomoc” często wiąże się z usypianiem i atakami. Są to ludzie, którzy mówią: „Cóż, myślę, że zajmę się tym po raz milionowy. Bóg jeden wie, nikt inny tutaj nie może zrobić nic dobrze. Oczywiście nie-narcystyczni ludzie mówią takie rzeczy przez cały czas z frustracji, na przykład gdy inni w czymś nie pomogą. Jednak bohater-narcyz nie ma powodu do frustracji, ponieważ nie jest do niczego zmuszany, ani nie prosi innych o pomoc. Po prostu biorą wszystko na siebie i czują się usprawiedliwieni w wykorzystywaniu innych z tego powodu.

Największą różnicą między bohaterem narcyzem a ludźmi, którzy naprawdę chcą pomóc, jest ich motywacja i to, jak się zachowują z powodu tej motywacji. Ludzie, którzy naprawdę chcą pomóc, często czekają, aż zostaną poproszeni. Mogą też zgłosić się na ochotnika, ale nie nalegają lub po prostu przejmują. Nie wierzą, że są jedynymi, którzy mogą rozwiązać problem, nie denerwują się, gdy otrzymują sugestie lub gdy ktoś oferuje pomoc, i nie nalegają, aby ludzie uznawali ich najwyższe wysiłki. Osoba, która po prostu chce pomóc, nie będzie nalegać, abyś jej na to pozwoliła i nie będzie cię obrażać, jeśli odmówisz.

Bohater-narcyz, jak każdy inny narcyz, jest skrajnym maniakiem kontroli. Wszystko musi być zrobione po swojemu, a jeśli nie mogą być nieodzownym zbawicielem, czują się odrzuceni, puste i zdenerwowani. Na przykład często widzimy to w narcystycznych rodzinach, w których rodzice nie pozwalają dzieciom rozwiązywać, a nawet rozumieć własnych problemów. Mogą nawet stwarzać problemy w życiu dziecka, na przykład z nauczycielami lub innymi dziećmi. Następnie rzucają się w obronę dziecka, chlubiąc się chwilą matki lub ojca tysiąclecia. W ich opowiadaniu o tym incydencie - i będzie to powtarzanie - chodzi o to, jak się czuli, co zrobili i co ktoś robił ich dziecko. Ich motywacją nie jest dziecko ani miłość do dziecka. To wywyższanie się. Podczas gdy większość rodziców będzie bronić swojego dziecka, ponieważ wierzą, że jest ono wykorzystywane lub traktowane niesprawiedliwie, dla bohatera narcyza dziecko jest refleksją. Chodzi o nich. Następnie często instruuje się dziecko, aby było wdzięczne, że ma tak troskliwego rodzica. Jak sytuacja tak właściwie wpłynęło to na dziecko nie jest ważne i bardzo często nie jest nawet w ogóle uwzględniane.

Próby innych ludzi, aby poradzić sobie lub rozwiązać własne problemy, często spotyka się z gniewem lub poczuciem winy ze strony narcyza bohatera. Czasami spotyka ich niemal szokująca obojętność. Jest to jeden ze sposobów, dzięki którym możesz stwierdzić, czy masz do czynienia z narcyzem-bohaterem, czy nie. Osoba, która naprawdę chce pomóc, nie będzie zazdrosna ani zła z powodu twoich prób rozwiązania własnych problemów; wręcz przeciwnie, będą do tego zachęcać i nadal będą dbać o Ciebie i Twoje problemy, nawet jeśli nie skorzystasz z ich rady lub nie zwrócisz się do nich po pomoc. Narcyza bohatera nie obchodzi, ponieważ został pozbawiony szansy na zabłyśnięcie i przyciągnięcie pozytywnej uwagi. Nie przekazałeś im swojego problemu do rozwiązania, więc ich nie dotyczy. Jak każdy inny narcyz, jeśli coś ich nie dotyczy, to ich nie interesuje. Co więcej, jeśli czują się celowo odmówiono możliwość pomocy, może nawet ich rozgniewać.

Jeśli masz do czynienia z bohaterem narcyzem, powinieneś podejść do niego w taki sam sposób, jak do każdego innego rodzaju: nie reaguj, nie karm się i pamiętaj: NIE J.A.D.E.! Są tak samo toksyczni, jak bardziej jawnie agresywni narcyzi, a pod pewnymi względami nawet bardziej, ponieważ ich metody nadużywania i kontroli często nie są tak oczywiste.