Jak powstrzymać syndrom winnego ojca przed zrujnowaniem twojego małżeństwa

Jeśli jesteś partnerem kogoś w drugim małżeństwie, a twój nowy mąż ma dzieci z poprzedniego małżeństwa, prawdopodobnie już masz problemy z problemem zwanym zespołem winnego ojca.

Kiedy mężczyzna, który został zmuszony do zaprzestania życia ze swoimi dziećmi, czuje się tak winny swojej sytuacji, że zaczyna próbować kupić ich miłość, jego zachowanie może prowadzić do poważnych problemów z drugą żoną.

Nieświadomie wkracza w trudną sytuację, ponieważ widzi, jak jego dzieci manipulują nim i wykorzystują go, a także jest urażona tym, jak atakują jej życie.

To podstępny problem, który może trwać dziesiątki lat, a nawet przenieść się na relacje z wnukami!

Radzenie sobie z nierozwiązanymi uczuciami wściekłości i opuszczenia u dzieci to problem, z którym pary w tej sytuacji muszą się pogodzić, jeśli chcą mieć zdrowe, szczęśliwe małżeństwa.

Nie możesz kupić miłości

Kiedy rozwiedziony ojciec próbuje udowodnić, że kocha swoje dzieci, dając im zbyt dużą swobodę i zbyt wiele „rzeczy”, pogarsza swoje problemy.

Im więcej daje, tym więcej będą chcieli i tym bardziej sprawią, że poczuje się źle, jeśli nie zapewni tego, czego chcą, co zwiększy jego poczucie winy!

Nie możesz naprawić wściekłości, rozpaczy i uczucia opuszczenia za pomocą tych metod.

Wiele przybranych dzieci potajemnie (i często otwarcie) gardzi nową żoną i chce zrujnować swój związek z ojcem, aby mieć go tylko dla siebie.

Można by pomyśleć, że wraz z dojrzewaniem dzieci te postawy zanikną, ale prawda jest taka, że ​​jeśli ich uczucia nie zostaną odpowiednio potraktowane, podążają za nimi w dorosłość i nadal sieją spustoszenie w ojcu i jego żonie.

Ojcowie muszą zrozumieć swoją sytuację

W wielu przypadkach ojcowie czują się winni z powodu tego, co uważają za „porzucanie” swoich młodych, aby egoistycznie szukać szczęścia dla siebie.

Pogląd ten jest stale wzmacniany przez rozwścieczone byłe żony i ich dzieci, które zostały wmanipulowane w myśl, że ich ojciec odszedł, ponieważ ich nie kochał lub ich nie chciał.

Jednak decyzja o odejściu mogła być jedynym realistycznym wyborem, jakiego mógł dokonać ojciec, biorąc pod uwagę nieszczęśliwe okoliczności jego małżeństwa.

Jeśli uda się przekonać winnych ojców, że to jest prawdziwa prawda o ich sytuacji, prawdopodobnie uda im się wyeliminować poczucie winy i stać się bardziej realistami, jeśli chodzi o odbudowanie dobrych relacji z dziećmi.

Nie jest to łatwe. Czasami mężczyźni potrzebują profesjonalnego doradztwa, które pomoże im osiągnąć ten cel.

Jednak wielu mężczyzn nie jest w stanie zaakceptować tego, co się dzieje, nigdy nie przezwycięży swojej winy i nadal zraża swoje drugie żony i źle obchodzi się ze swoimi dziećmi.

Poniżej znajduje się kilka studiów przypadku, które pokazują wyniki ignorowania problemu.

Dwie żony w domu

Miałem przyjaciela, który poślubił mężczyznę, który miał pięcioro dzieci. Zamieszkała z nimi najstarsza, nastolatka.

Wkrótce zaczęła przejmować rolę żony, do tego stopnia, że ​​żona zaczęła czuć się tak, jakby jej mąż mieszkał z dwoma żonami.

Nie mógł lub nie chciał zobaczyć, co się dzieje i nie mógł zrozumieć, dlaczego jego żona była zdenerwowana, kiedy jego córka nalegała na gotowanie obiadu, pranie i siedzenie między żoną i mężem na kanapie podczas oglądania telewizji.

Ciągle wtargnęła do ich sypialni z bezmyślnymi wymówkami, przerywała ich rozmowy i dzwoniła do domu bez przerwy, kiedy jej nie było w domu.

Te rzeczy rozwścieczyły żonę, ale niewiele mogła zrobić, ponieważ naprawdę bała się, że gdyby przyszedł do wyboru, jej mąż wybierze córkę zamiast niej.

Sytuacja ta trwała latami, aż dziewczyna poszła na studia i ostatecznie wyszła za mąż.

To się nigdy nie skończyło, ale stało się bardziej znośne, a małżeństwo przetrwało. Jednak został trwale uszkodzony.

Daddy Gimme

Inna sytuacja miała miejsce, gdy mąż rozwiódł się z niestabilną psychicznie żoną i wkrótce potem poślubił inną kobietę.

Mieszkali w bardzo małym miasteczku, a ponieważ w grę wchodziło dziecko, była żona utrzymywała stosunki z rodziną męża.

Tak więc za każdym razem, gdy była wyjątkowa okazja, pojawiała się córka i była żona.

Niestety, ponieważ dziadkowie bali się utraty kontaktu z wnuczką i byli nieco źli na syna za zerwanie małżeństwa, pozwalali na takie wizyty.

Była żona zachęcała dziewczynę, by obwiniała ojca, często do niego dzwoniła i mówiła, jak bardzo za nim tęskni.

Kiedy dorastała, zaczęła prosić o pieniądze i inne rzeczy, a on nie był w stanie odmówić.

To rozwścieczyło jego drugą żonę, ale kiedy próbowała mu powiedzieć, jak się czuje, powiedział, że jest mu przykro, ale potem po prostu nadal dawał pieniądze swojej córce.

Gdy była już w stanie prowadzić, nieoczekiwanie pojawiała się w jego miejscu pracy, a także w jego domu.

Potem poważnie zachorował i wtedy zaczęły się prawdziwe kłopoty.

Córka zaczęła dzwonić do żony z groźbami, ostrzegając, że jeśli jej ojciec umrze, zatrudni prawnika i zakwestionuje każdy testament, który zrobi, aby zdobyć lwią część jego majątku.

W końcu, kiedy żona mu o tym powiedziała, zdał sobie sprawę, że przez lata nie szanował swojej żony dla córki, która po prostu nie była dobra.

Nigdy nie umarł, ale jego choroba w końcu pozbyła się jego problemów małżeńskich i dziś para żyje szczęśliwie, tylko we dwoje!

Dawno utracony syn (i wnuk)

To sytuacja, która trwa od dziesięcioleci.

Ojciec, długodystansowy trucker, poślubił swoją żonę, gdy był młody i ze wszystkich niewłaściwych powodów.

Chciała mieć dziecko, ale on nie.

Nie mówiąc mu, jego żona przestała brać tabletki antykoncepcyjne i zaszła w ciążę. Kiedy to zrobiła, poczuł, że już nigdy jej nie zaufa.

Próbował pozostać w małżeństwie ze względu na swoje dziecko, ale po kilku latach nie mógł już tolerować swojej żony, więc rozwiódł się z nią.

Matka żony natychmiast zaczęła go obwiniać, mówiąc mu, że dziecko płakało przez „tygodnie” po wyjściu ojca z domu.

Matka była mściwa, mimo że ojciec zawsze był dla niej miły, płacił alimenty i odwiedzał syna tak często, jak tylko mógł, co było trudne, ponieważ jego była żona przeniosła się do innego stanu.

Zarówno on, jak i jego była żona ożenili się ponownie, ale jego drugie małżeństwo zawiodło. Jej trwała.

Cieszył się, że poślubiła miłego mężczyznę, który stał się dobrym ojcem ich syna, ale do tego czasu farba została rzucona.

Gdy jego syn dorastał, zaczął izolować się emocjonalnie od ojca, bez wątpienia dlatego, że jego matka zatruła jego stosunek do niego.

Ojciec w końcu ożenił się ponownie. Wraz z nową żoną podejmował liczne próby przywrócenia relacji z synem, ale z biegiem lat stawało się to coraz trudniejsze.

Gdy syn ożenił się i urodziło mu się dziecko, jego ojciec pomyślał, że sytuacja się poprawi. Oni nie.

Co gorsza, te same postawy jego syna przeniosły się na jego wnuka.

Po kilkudziesięciu latach związek sprowadzał się do wysyłania kartek bożonarodzeniowych raz w roku i ostatecznie też się skończył.

Przez cały ten czas ojciec zdał sobie sprawę, że syn nigdy go nie zaakceptuje, nawet po śmierci ojczyma.

To sytuacja, w której syn nigdy o nic nie prosił ojca i był jasny, że on też niczego nie chce. Po prostu „wyłączył się”, dając znać ojcu, że w rzeczywistości jest dla niego martwy.

Ojciec nadal czuje się winny, ale teraz jest mniejszy, kiedy rozumie, dlaczego tak się stało.

Jedynym powodem, dla którego on i jego żona udało się utrzymać małżeństwo razem przez te wszystkie lata, był fakt, że oboje byli po tej samej stronie, jeśli chodziło o kontakt z błędnym synem.

Jak sobie radzić z zespołem winnego ojca

Takie sytuacje są częstsze, niż myślisz, i mogą zrujnować relacje między mężami i żonami.

Mogą trwać latami i sprawiać, że pary są nieszczęśliwe, chyba że dojdą do porozumienia co do sposobu rozwiązania problemu.

Mąż jest uwięziony między ludźmi, na których mu zależy, próbując wyegzekwować własne plany i często nie wie, co robić.

• Jeśli próbuje uspokoić swoje dzieci, nie szanuje swojej żony.
• Jeśli próbuje zadowolić swoją żonę, dzieci go nie szanują!

Może mu się wydawać, że bez względu na to, co zrobi, staje się złoczyńcą.

Potrafi przezwyciężyć swoje uczucia, jeśli zechce

1. dać swoim dzieciom jasno do zrozumienia, że ​​nie będzie tolerował ich negatywnych zachowań,
2. żądać, aby okazywali szacunek jemu i jego żonie,
3. starać się spędzać dużo czasu z dziećmi, aby czuły się bezpieczniej w swoim związku,
4. dzwoń codziennie,
5. chodzić na zajęcia szkolne,
6. dyscyplinować ich w razie potrzeby,
7. niech jasno wiedzą, że nadal jest ich ojcem i
8. niech jego żona wie, że ją słyszy, szanuje ją, kocha i zrobi wszystko, aby utrzymać ich małżeństwo razem.

Jeśli robił te rzeczy przez pewien czas i nie może sprawić, by jego dzieci zrozumiały swoją pozycję, będzie musiał odizolować siebie i swoją obecną żonę od nich.

Może to sprawić, że zdadzą sobie sprawę z tego, co zrobili, i ostatecznie wrócą do jego życia ze zdrowszymi postawami.

Jeśli tak się nie stanie, będzie zmuszony do całkowitego zerwania z nimi związku. Robiąc to, musi zrozumieć, że zawsze istnieje możliwość, że jego dzieci nigdy nie odpowiedzą i musi przygotować się emocjonalnie na taką ewentualność.

Nie może ich zmusić, by mu wybaczyli. Jeśli tego nie robią, ich zachowanie mówi bardziej o ich niepowodzeniach niż o jego. Z tego powodu nie powinien czuć się winny.

Próbował, ale jego wysiłki zawiodły, ale tylko dlatego, że nie miał prawdziwej kontroli nad tym, jak myślą o nim jego dzieci.

Wyeliminuj poczucie winy

Najważniejsze jest to, że nikt nie powinien rujnować ani niszczyć jego życia, ponieważ inni w nim chcą od niego więcej niż to, co jest uczciwe, sprawiedliwe i rozsądne.

Wyalienowanie się od dzieci jest bolesne, ale wiele osób w końcu to robi, ponieważ nie mogą już żyć jak wycieraczki, po których depcze im była żona, członkowie rodziny i dzieci, kiedy tylko zechcą.

Jak powiedział kiedyś mój dobry przyjaciel: „Jeśli nie chcesz być wycieraczką, wstań z podłogi”.

• Jeśli chcesz, aby syndrom ojca winnego nie zrujnował twojego małżeństwa, musisz pomóc mężowi postępować właściwie.
• Jeśli chce ocalić twoje małżeństwo, musi zrobić wszystko, aby rozwiązać ten problem.

Jeśli miałeś problemy z zespołem winnego ojca w swojej najbliższej rodzinie, czy byłeś w stanie rozwiązać ten problem?

• Tak, ale zajęło to dużo czasu i wysiłku.
• Trochę, ale wciąż z tym walczymy.
• Nie. W końcu musieliśmy odizolować się od dzieci mojego męża.