Nie poślubiaj go tylko dlatego, że chodzi do kościoła

MsDora, Certyfikowany Doradca Chrześcijański, spędziła cztery dekady na umacnianiu młodych i dorosłych kobiet w dążeniu do pozytywnej, produktywnej kobiecości.

Więcej niż jego ciało

Wśród przynależności kościelnej (lokalnej i regionalnej) mężczyzn było niewiele. Młode dorosłe kobiety obawiały się, że perspektywy na ślub są niepewne. Mimo to Kościół ostrzegał wiernych w kazaniach, w literaturze, w przedstawieniach teatralnych i na każdy inny możliwy sposób, aby unikać związków małżeńskich z osobami, które nie były ich wyznania.

Zaproponowane rozwiązanie (niepewne pochodzenia) było często wymieniane w kobiecych dyskusjach na temat braku mężczyzn zdolnych do małżeństwa. Wynikało to z procesu myślowego, który przebiegał mniej więcej tak:

Jeśli w kościele brakuje odpowiednich mężczyzn, skup się na kimś na zewnątrz, módl się, aby Bóg wciągnął go i uratował jego duszę. Podczas gdy jego dusza jest usatysfakcjonowana w swojej relacji z Bogiem, zarówno Bóg, jak i człowiek zaakceptują potrzebę zaspokojenia również jego ciała. Więc idź po niego, motywowany tą szlachetną intencją: „Dusza dla Pana i ciało dla mnie”.

Ale czy pragnienie fizycznej satysfakcji jest wystarczającym powodem do zawarcia małżeństwa? Czy mężczyzna automatycznie stanie się dobrym mężem, ponieważ jego ciało regularnie siedzi na kościelnej ławce? Z badań wynika, że ​​do podtrzymania związku mężczyzna i kobieta potrzebują czegoś więcej niż ciała. „Utrzymujący się, ożywiony związek seksualny jest produktem integracji wielu aspektów. . . bycie zsynchronizowanym ze swoimi wartościami i poglądami; twoje pragnienia i obawy dotyczące wspólnej podróży; Twoje cele życiowe, zarówno indywidualnie, jak i we dwoje.” - dr Douglas LaBier . , psychoterapeuta psychoanalityczny

Członkostwo nie jest gwarancją

Uczestnictwo w kościele i wyznawanie relacji z Bogiem nie gwarantuje, że dana osoba wie, jak lub że podejmie wysiłek, aby zapewnić moralne wsparcie w małżeństwie. Wiadomo, że niektórzy mężczyźni chodzący do kościoła zachowują wierną i życzliwą postawę podobną do świętych wszędzie poza domem. Jak długo potrwa szczęście w związku, jeśli będzie niewrażliwy na jej potrzeby duchowego, społecznego i emocjonalnego partnerstwa? Członkostwo w Kościele nie gwarantuje kompatybilności.

Wydaje się, że szczęśliwszą, bardziej satysfakcjonującą opcją dla kobiety będzie odkrycie i dążenie do celu swojego życia, a nie pogoń za satysfakcją seksualną. Jej cel decyduje o tym, czy jej przeznaczeniem jest małżeństwo i czy małżeństwo będzie jej służyło lepiej, gdy będzie bardziej dojrzała. Może nawet odkryć, że małżeństwo nie pasuje do jej celu i że jej celem jest samotne prowadzenie radosnego, dostatniego stylu życia. Każda kobieta nie jest przeznaczona do małżeństwa, ale każda kobieta ma prawo doświadczyć spełnienia celu.

Jeśli jednak kobieta zdecyduje się na małżeństwo oparte na wierze, niech modli się o znalezienie partnera w swoim kościele, który pomoże, a nie przeszkadza w dążeniu do celu; który ma do zaoferowania więcej niż tylko swoje ciało.

Czego jeszcze potrzebuje związek?

Związek małżeński potrzebuje wszystkich podstaw – przede wszystkim miłości – których potrzebuje każda zdrowa przyjaźń. Tutaj przytaczamy trzy inne podstawy, które są pomocne jeszcze przed powstaniem unii. Bez nich związek przedmałżeński może być frustrujący, a małżeństwo może stać się piekłem. Definicje pochodzą z Słownik oxford online.

• Szacunek (należyte poszanowanie uczuć, życzeń, praw lub tradycji innych)
• Komunikacja (skuteczne przekazywanie lub dzielenie się pomysłami i uczuciami)
• Zaufanie (mocna wiara w wiarygodność, prawdę, zdolności lub siłę kogoś lub czegoś)

Szacunek

Jeszcze zanim rozważy małżeństwo, dobrze zrobi, jeśli otworzy oczy i uważnie przyjrzy się, jak się do niej odnosi. Chociaż może nie ujawniać swojego całkowitego siebie, to jest kilka postaw, które może być w stanie ocenić. (Oczekuje się również, że okaże mu szacunek, którego od niego oczekuje.)

Mężczyzna szanuje kobietę, jeśli (między innymi):

• Uznaje, że sama ma wartość osobistą.
• Pyta ją o zdanie i nie podejmuje za nią decyzji.
• Zachęca ją do realizacji swojego celu.
• Traktuje ją jak swoją partnerkę, a nie swoją własność.
• Nie używa Biblii (ani żadnej innej literatury), by zmusić ją do uległości.

Komunikacja

Co by było, gdyby mężczyzna wszedł w związek również wyłącznie w celu aktywności seksualnej? A co, jeśli nigdy nie omówią swoich oczekiwań dotyczących tego lub czegokolwiek innego? Nie ma gwarancji, że pytania i odpowiedzi wstrzymane przed ślubem zostaną później uwzględnione. Otwartość jest zachęcana od samego początku. Istnieją materiały online, które oferują skuteczne strategie komunikacji.

Obaj powinni swobodnie dzielić się swoją podróżą, oferować i przyjmować wsparcie. Gdy odkrywają nawzajem swoje postawy i nawyki, dobrze jest komplementować lub zadawać pytania w przyjazny sposób (nie przesłuchiwać), zamiast brać za pewnik to, co myślą, że widzą.

Słuchanie jest ważnym atutem komunikacji. Gwarantuje, że każdy może mówić bez przerwy. Wymaga to od słuchacza skupienia się na tym, co zostało powiedziane, i w razie potrzeby może poprosić o wyjaśnienie. Pomaga również zrozumienie mowy ciała; jest to jeden z przykładów, kiedy ciało może zaoferować coś jeszcze w związku.

Zaufanie

'Najlepszym dowodem miłości jest zaufanie.' -J Ojce Bracia
„Miłość… zawsze chroni, zawsze ufa , zawsze ma nadzieję, zawsze wytrwa.' —1 Koryntian 13:6, 7 NIV .

Zaufanie zaczyna się od uczciwej komunikacji i dotrzymywania słowa. Dotrzymywane obietnice są oznaką solidności i wiarygodności. Wrażliwość pokazuje również chęć pokładania się we wzajemnym zaufaniu. W miarę rozwoju relacji zaoferuj i zaakceptuj pomoc, życzliwość i lojalność.

„Ufaj, ale sprawdzaj” – ostrzegł Ronald Reagan. To dobra rada dla dziewczyny z kościoła, która myśli, że spotkała potencjalnego partnera życiowego. (To też jest dobre dla mężczyzny.)

W miarę możliwości świadomie sprawdzaj, czy przynależność do kościoła została ustanowiona z właściwego powodu, że przyciąganie jest czymś więcej niż fizycznym, że szacunek dla siebie nawzajem jest autentyczny i wzajemny, że zarówno cenią, jak i angażują się w dążenie do osiągnięcia Bożego celu jednostki i ich zjednoczonego życia.

Bibliografia

Craig, Heather (BPsySc): Psychologia pozytywna, 10 sposobów budowania zaufania w związku (03.04.2019)

Degges-White, Suzanne (Ph.D.): Psychology Today, 15 rzeczy, których kobiety chcą od mężczyzn w swoim życiu (04.06.2018)

Douglas, LaBier (Ph.D): Psychologia Pozytywna, Jak seks łączy pary i dlaczego czasami to nie wystarczy (29.05.2017)

Ta treść jest dokładna i prawdziwa zgodnie z najlepszą wiedzą autora i nie ma na celu zastąpienia formalnej i zindywidualizowanej porady wykwalifikowanego profesjonalisty.